نشانه و علائم مهم گنج و دفینه (20 علامت دفینه )

سنگ کاسه : معمولا در قدیم هر کجا که قبرستانی بود سنگی صاف در آن محل گذاشته میشد که از جنس سنگ رودخانه ای بود . این سنگ بزرگ و پهن بود و به آن سنگ مرده شور هم می گفتند در آن زمان جسد مرده ها را بر روی همان سنگ شستشو می دادند . در اکثر دهکده ها در گذشته ارباب یا خانی بود که پس از مرگ در همان قبرستان در قسمتی بالاتر از قبرهای دیگر دفن می شد و قبر او را به صورت تلی کوچک می ساختند ولی طوری درست میکردند که زیاد مشخص نباشد و برای او از نماد کاسه روی سنگ مرده شور حکاکی می کردند و بخشی از اموال آن شخص را در کنار جسد او به همراه دو کوزه آب و غذا دفن می کردند البته اگر شخص به همراه خانواده فوت می شد به صورت دسته جمعی در کنار هم دفن می شدند و به نماد سنگ کاسه می افزودند و به ازای هر یک نفر یک سنگ کاسه وجود داشت و فاصله سنگ مردشور تا قبر آن شخص از ۷ متر تجاوز نمیکرد اموال او را هم در متراژ ۲ متری , ۶۰ سانتی متر زیر جسد یا ۶۰ سانت سانت زیر پا در زیر سنگی مدفون میکردند . چون در آن زمان دزدان و غارتگران زیاد بودن و قبر ها میشکافتند و به آن دست برد می زدند برای گمراه کردن آنها بخشی از اشیاء را در کنار خود جسد میگذاشتند تا شخصی که قبر را میشکافت فکر کند که کل بار همین است و به همان بسنده کند . بعضی از سنگ کاسه ها هستند که در کنارشان کاسه های بسیار ریزی به صورت نقطه حکاکی شده است که منظور از این نقطه ها در کنار کاسه فاصله قبر تا کاسه را نشان میدهد و چیزی شبیح به کروکی منطقه ای است که قبر در آن قرار دارد . گودی هر نقطه نشان دهنده عمق بار است , هر یک سانتیمتر  یک گز یا یک متر به سمت پایین است .....

معنی و مفهوم آثار علائم و نشانه های گنج و دفینه,کارشناسی باستان شناسی رمزگشایی و رمزیابی جوغن ها و نمادها + تصاویر,رمزیابی جوغان و جوغن,رمزگشایی جوغان و جوغن,رمزگشایی آثار علائم و نشانه ها,رمزیابی علائم و نمادها و نشانه ها,کارشناسی باستان شناسی,کارشناسی گنج و دفینه,کارشناس حرفه ای باستان شناسی,استاد کاربلد گنج و فینه یابی,معنی و مفهوم علائم و نشانه ها,تفسیر و توضیح نمادها و نشانه های گنج و دفینه,تصاویر جوغنها,عکسهای جوغان ها,گنج یابی و دفینه یابی,حکاکی آثار و نشانه ها روی سنگها,جوغنهای مقبره قبر و گوردخمه

قبل از پرداختن به کارشناسی علائم و نشانه های گنج و دفینه باید متذکر شوم که محل درست و مکان گنج و دفینه در کسب درآمد اینترنتی وجود دارد اینترنت سرشار از گنج ها و دفینه های فراوان است فقط باید کاوش کرد و آن را یافت .

کارشناسی باستان شناسی : معنی و مفهوم آثار علائم و نشانه های گنج و دفینه

۱-آثار نعل اسب: هر کجا که این آثار وجود دارد نشان تل خاکی است . که بستگی به کمانگی نعل اسب دارد .هر چه کمانگی بیشتر باشد . عمق بار بیشتر است و معمولا نعل اسب همراه با چند آثار دیگر است که همه یک منظور را می رسانند. و جهت را نشان میدهند و اگر تعداد نعل ها بیشتر باشد , فاصله کار بیشتر می شود . جایی که از نعل استفاده می شود . معمولا تله ندارد ولی متراژ بار اصلی بین ۶ تا ۸ متر است و سر بار آن در  ۲ الی ۳٫۵ متری قرار دارد که سربار معمولا خمره ای کوچک است و نشان بار اصلی در وسط تل است . در بیشتر مواقع سربار زیر خود سنگی قرار دارد که نعل روی آن حکاکی شده است ولی ممکن است گاهی اوقات اینگونه نباشد و باید سنگی به صورت ایستاده در کنار همان سنگ باشه نعل بر روی آن حکاکی شده است . وقتی غروب آفتاب به این سنگ ایستاده برخورد می کند باید جایی را که سایه سنگ به روی زمین تیغه میکند را حفر کرد .
 
۲-سنگ کاسه : معمولا در قدیم هر کجا که قبرستانی بود سنگی صاف در آن محل گذاشته میشد که از جنس سنگ رودخانه ای بود . این سنگ بزرگ و پهن بود و به آن سنگ مرده شور هم می گفتند در آن زمان جسد مرده ها را بر روی همان سنگ شستشو می دادند . در اکثر دهکده ها در گذشته ارباب یا خانی بود که پس از مرگ در همان قبرستان در قسمتی بالاتر از قبرهای دیگر دفن می شد و قبر او را به صورت تلی کوچک می ساختند ولی طوری درست میکردند که زیاد مشخص نباشد و برای او از نماد کاسه روی سنگ مرده شور حکاکی می کردند و بخشی از اموال آن شخص را در کنار جسد او به همراه دو کوزه آب و غذا دفن می کردند البته اگر شخص به همراه خانواده فوت می شد به صورت دسته جمعی در کنار هم دفن می شدند و به نماد سنگ کاسه می افزودند و به ازای هر یک نفر یک سنگ کاسه وجود داشت و فاصله سنگ مردشور تا قبر آن شخص از ۷ متر تجاوز نمیکرد اموال او را هم در متراژ ۲ متری , ۶۰ سانتی متر زیر جسد یا ۶۰ سانت سانت زیر پا در زیر سنگی مدفون میکردند . چون در آن زمان دزدان و غارتگران زیاد بودن و قبر ها میشکافتند و به آن دست برد می زدند برای گمراه کردن آنها بخشی از اشیاء را در کنار خود جسد میگذاشتند تا شخصی که قبر را میشکافت فکر کند که کل بار همین است و به همان بسنده کند . بعضی از سنگ کاسه ها هستند که در کنارشان کاسه های بسیار ریزی به صورت نقطه حکاکی شده است که منظور از این نقطه ها در کنار کاسه فاصله قبر تا کاسه را نشان میدهد و چیزی شبیح به کروکی منطقه ای است که قبر در آن قرار دارد . گودی هر نقطه نشان دهنده عمق بار است , هر یک سانتیمتر  یک گز یا یک متر به سمت پایین است .

 
۳- آثار سنگ پهن و تختی : که کنار آن چشمه و در روبروی آن سنگی دیگر قرار دارد که با رنگ سیاه مشخص شده است و معمولا آب چشمه از آنجا بیرون میزنه و در چند متر آن طرف تر دوباره به زمین فرو میرود . این نوع آثار معمولا نماد خاصی ندارند که بتوان آنها را تشخیص داد و در نسخه ها قید می شود . بار این نوع آثارها در زیر سنگ پهن در متراژ یک متری قرار دارد که دقیقا سنگ سیاه روبروی آن قرار میگیرد . دفینه موجود در این سنگها طلای ناب است .

۴- آثار قلعه ها : چاه – حوض – تل
باری که معمولا در قلعه ها وجود دارد در چند قسمت است که ۱- چاه : در گذشته یک سری از این بارها را در چاه پنهان میکردند به این روش که در زیر چاه مسیری را حفر میکردند و بعد از آن فضایی را در زیر زمین به صورت اتاقک درست می کردند که در مسیر راه تله میکانیکی کار می گذاشتند , دفینه را در اتاق جاسازی میکردند و در اتاقک را با سنگی گرد مهرو موم میکردند و درب راه ورودی را که کف چاه می شد را با ساروج مسدود میکردند و برای علامت گذاری زنجیری را داخل چاه آویزان میکردند .
حوض : معمولا در قلعه ها حوضی را درست میکردند که از جنس ساروج بود و برای اینکه کسی به آن شک نکند در داخل آن آب ریخته و ماهی پرورش می دادند . عمق موجود در این حوض ها بین ۳ الی ۴ متر است . بار موجود در زیر این حوض ها معمولا مجسمه تندیس حیوانات است که از طلا و نقره ساخته شده است .
تل هل : این تل ها معمولا در بیرون از قلعه در شیبی به سمت دره قرار دارند متراژ کار در این تل ها زیاد است و عمق موجود در زیر این تل ها حتی به ۳۰ متر هم می رسد البته اگر بخواهید از خود تل شروع به کار کنید . ولی در اصل مسیر اصلی دسترسی به دفینه در شیب و دو پله بالاتر از رودخانه ای است که در شیب قرار دارد و با سنگ بزرگی در آن مسدود گشته است. در مسیر مسدود شده معمولا دو تله وجود دارد.
 
۵-آثار عقاب: عقاب به چند گونه است اگر سنگ عقابی را پیدا کردید که در حال پرواز است و طعمه ای را در چنگال دارد در این مورد دفینه در زیر خود همان عقاب است. ولی اگر عقاب به صورت سنگی ثابت در یک جا نشسته و به روبرو خیره شده است باید در روبروی آن به دنبال غاری مهر و موم شده باشید که دفینه موجود در غار معمولا به صورت تلی در وسط غار است و در زیر این تل چاهی مسدود شده وجود دارد.  کف چاه با ساروج مهر و موم شده است و دفینه در زیر چاه قرار دارد. اکثرا در خود چاه نمادی به صورت انسان حکاکی میکنند که راه دسترسی به دفینه را نشان می دهد و در مواقعی هم وقتی وارد غار میشوید در روبروی همان  و در دیواره به صورت مهر و موم شده قرار دارد و دفینه در پشت دیوار قرار دارد.
 
۶-آثار مار: سنگ نگاره های مار معمولا بر روی سنگهای تخت حکاکی میشوند. در قدیم مار نشان قدرت و مقام بود ولی کم کم به علت خطرناک بودن این حیوان به نمادی خطرناک تبدیل گردید. جایی که نشان مار در آن قرار دارد همان نشان خطر و هم خود مار مسیر را نشان میدهد. نماد مار بیشتر در زمان اسلامی استفاده میشد و نشان تلسم هم بود. جایی که سنگ نگاره مار وجود دارد باید مسیر انحنای شکم او را دنبال کرد تا به جایی مثل یک تورفتگی یا سنگی متفاوت رسید که مسیر اصلی در همان جا است. نماد مار به معنای همان دالان است. دالانی که بسیار پرخطر میباشد و به صورت تله یا تلسم مشخص شده است. اگر داخل دالان شدید و مار را مشاهده کردید و با چوب به آن ضربه زدید و چوب از آن گذشت تلسم است ولی اگر مار زخمی شد تلسم نمی باشد. در قدیم به این موضوع پی بردند که دفینه موجود بعد از گذشت زمان از خود گرما تولید میکند. برای همین چند جفت از مارها را درون این دالان ها می گذاشتند تا در همانجا تکثیر شوند و کسی نتواند به آن جا نفوذ کند و چون مار به گرما علاقه دارد در همانجا به راحتی تکثیر میشد و پس از گذشت سالها باز هم در آنجا پر از مار بود. البته این مارها اگر تلسم نبودند تله به حساب می آمدند و اگر این مارها  از بین روند به راحتی به دفینه خواهید رسید. ولی باید دانست که باید سعی شود هیچگاه در درون دالانهایی که دفینه در آن پنهان است آتش روشن نکنید چون در این مدت طلا از خود گازی تولید میکند که وقتی آتش بگیرد باعث انفجار خواهد شد. بعد از کشتن تمام مارها وقتی به ته دالان رسیدید به بن بست بر خواهید خورد که در پشت این دیواره اتاقی قرار دارد. این اتاق مهر و موم است. باری که از نماد مار برای آن استفاده میشود معمولا جسد پادشاه یا یکی از سردارهای جنگی با تمام اموالش می باشد.

 
۷-آثار صورت:هر جا که چهره نیمرخ یا تمام رخ مشاهده کردید باید نگاه چهره را دنبال کرده و دنبال آثار دوم باشید که معمولا نماد آثار دوم یا کاسه است یا به صورت بت حیوانات است.  خود آثار دوم مکان دیگری را نشان میدهد. البته بستگی به نگاه صورت دارد که آیا هر دو چشم آن باز یا بسته است. اگر نگاه صورت با یک چشم باشد و نشان دوم سنگ کاسه باشد باید دره ای در آنجا وجود داشته باشد که در آن سمت دره باید تلی وجود داشته باشد و دفینه در مرکز تل در متراژ شش متری خواهد بود. ولی اگر نگاه صورت به سمت آثار دوم باشد و آثار دوم به صورت بت حیوانی باشد باید مسیر چشمان حیوان را دنبال کرده و در آن سوی دره یا در روبروی آن دنبال دهانه غار بگردید که دفینه درون آن غار مدفون است. البته بستگی به بت حیوانی دارد که از چه حیوانی استفاده شده و هر حیوان نماد تله یا تلسم خاص خود است.

 معمولا باری را که در این مکانها مدفون میکردند در نقطه ای از غار است که دقیقا سقف آن قسمت گنبدی شکل است که در متراژ ۸ الی ۱۲ متری است.  در بعضی از اینگونه غارها دفینه سرباری در گنبد همانجا به صورت مهر و موم شده قرار دارد. در اکثر مکانها نشان صورت شامل آثارهای بیشتری است که در این موارد به خاطر بزرگ بودن و حجم زیاد دفینه از آثار بیشتری استفاده میکردند تا به راحتی قابل تشخیص نباشند و این آثار اکثرا به صورت معما هستند و حتی ممکن است مجبور به پیدا کردن محل دفینه از طریق محاسبات ریاضی شد.

۸-آثار شترسنگ: به چند دسته تقسیم میشوند شتر ایستاده , شتر نشسته , شتر آبستن , شتر حکاکی شده , شتر کاروان با ساربان .
شتر ایستاده : به این معنی است که باید در پشت مکان ایستادن شتر سنگی تخت وجود داشته باشد و هر کجا که نگاه شتر به آن سمت باشد در جلوی آن باید به صورت کله قند باشد که نوک آن باید حفاری شود در یک الی دو متر اول جسد انسان نمایان می شود . در عمق هفت متری دفینه نمایان می شود . زیاد یا کم بودن دفینه به کوهان شتر بستگی دارد اگر تک کوهان باشد بار کمتر , اگر دو کوهان باشد دفینه ای بیشتر دارد که معمولا بار شتر سنگ ها از یک دیگ الی هفت دیگ می باشد و ممکن است تعدادی مجسمه هم موجود باشد و ابعاد آن معمولا ۲۰ الی ۵۰ سانتی می باشد .
شتر نشسته : در جایی که شتر نشسته است باید یا در زیر شتر به دنبال دفینه باشید یا در مسیر دم آن که معمولا بیشتر در زیر همان شتر در متراژ دو الی چهار متری است .
شتر آبستن : در جایی هم که شتر آبستن است دفینه موجود در داخل همان شکم شتر است که با ساروج مهر و موم شده است جنس ساخت این شتر ها معمولا از ساروج و سنگ مخلوط است و دلیل نمی شود که حتما اجزای بدن شتر گردن به بدنش وصل باشد . در بعضی از مکانها اجزای بدن جدا هستند و از پشت وقتی به آن نگاه میکنید شبیح شتر می شود به این علت این کار را انجام میدادند که به راحتی قابل تشخیص نباشد .
شتر حکاکی شده : این شتر نماد دفینه است ولی نه به صورت مستقیم . هر کجا که شتر حکاکی شده مشاهده کردید باید به دنبال آثار دوم باشید که معمولا در مسیر شیب قرار دارند . آثار دوم نماد آخر کار است و دفینه را نشان می دهد و متراژ کار در شتر حکاکی شده بستگی به آثار دوم دارد . اگر عقرب بود مسیر در کنار نهر و یا رودخانه امتداد دارد و راه ورود آن نزدیک به تخته سنگ بزرگی است که مسیری بسیار پر خطر خواهد داشت و حداقل دارای چهار تله فیزیکی است . به خاطر حفره ای که در مسیر آن ایجاد می شود مکانی دنج برای مارهای سمی است . اگر این آثار در جنگل ها و مکان رطوبتی پیدا شدند به خاطر رطوبت موجود در هوا و یا رانش جنگلی اکثر این تله ها خود به خود از کار می افتد . و مار های سمی هم در آن وجود ندارند اگرم ماری باشد غیر سمی خواهد بود ولی اگر همین آثار در جای خشک باشد تله های آن کاملا فعال و خطر ناک خواهد بود . پس باید بدانید که در این کار آثار دوم اهمیت خاصی دارد و شتر حکاکی شده بیشتر نماد دفینه است و تعداد کوهان ها و اندازه شتر حجم بار را نشان می دهد .
شتر کاروان همراه با ساربان : هر جا که تعداد شتر ها بالا رفت و در جلوی آنها ساربان ایستاده بود به این معنی است که این بار متعلق به بار کاروان است که توسط دزدان در آنجا مدفون شده است در جلوی آن دره وجود دارد باید در کنار آن مسیر مال روی قدیم را پیدا کرد . و مسیر را به سمت دره ادامه داد تا به سنگ بزرگی در کنار دیواره کوه رسید که سخره چسبیده است و در روبروی آن سنگ بزرگ تپه ای به صورت کله قند وجود دارد و باید دقیقا مسیر کله قند را به سمت پایین به متراژ ۷ متر کاووش کرد . در بعضی از اوقات در آن سوی دیگر دره تپه کله قندی را می توان یافت .

۹- آثار خرگوش : این آثار باید روی تل ها و نوک تپه ها باشد اگر غیر از این بود از مکان خود جابه جا شده است . خرگوش به معنی جهش به سمت جلو است  شما باید در بین تپه قبری را پیدا کنید که در جلوی مسیر خرگوش قرار دارد که با سنگ چین و سنگ های پراکنده مشخص شده است باید قبر را به متراژ ۸۰ الی ۱ متر بکاوید و به جسد برسید و ۶۰ سانتیمتر زیر سر جسد را باید بکاوید تا به خمره ای به صورت خوابیده برسید سر کوزه مسیر دفینه را نشان میدهد .

 
۱۰ _ آثار غارها : در ایران غارهای زیادی وجود دارد که در حدود ۵۰% آنها مهرو موم هستند و ۹۰ درصد این غارها دارای دفینه می باشد .منظور این است که به علت استفاده غارها به عنوان پناهگاه و محل زندگی , لوازم و ابزار آلات بسیاری را می توان در این غارها یافت که مربوط به دوره های مختلف زندگی بشر می شوند و دلیل نمی شود که دفینه موجود در غارها حتما طلا باشد . در غار ها مفرغ جات و اشیاء سنگی بسیاری می توان یافت مانند غار اسپهبد خورشید دو آب که در آن هم اشیاء قدیمی مربوط به عصر حجر و هم اشیاء قیمتی مربوط به دوره ساسانیان در آن یافت میشود . پس می بینید در غارها تاریخ ادامه یافته و از اعصار و قرون مختلف آثار گوناگون در آنها یافت می شود . اکثر غارها پس از گذاشتن دفینه در آنها به خاطر شرایط بسته بودن هواکش هایی تعبیه میکردند تا گاز موجود از به وجود آمدن دفینه باعث خفگی و انفجار نشود . معمولا ورودی این هواکش ها در جلوی در غار است و هواکش دیگری هم در بیرون قرار دارد .
 
در غارها از چند نوع تله استفاده می شود یکی از انواع تله ها که در غارها استفاده می شود تله سنگ است. سنگ بزرگی که تراشیده شده و به صورت گرد در آورده و در بالای راه رو قرار می گرفت و اهرمی را هم در این مسیر یا در کنار دری که در امتداد این مسیر قرار داشت می گذاشتند تا وقتی کسی در مسیر حرکت کرد این اهرم به حرکت در آید و ضامنی که باعث می شود سنگ در بالا به صورت ثابت باشد را کنار زده و سنگ از جای خود حرکت کرده و مسیر دالان را که شخص در آن است را ببندد و فرد در آنجا زنده به گور گردد یا این اهرم را در پشت در قرار می دادند تا وقتی در باز شد این اهرم حرکت کند . معمولا مسیر به این صورت بود که درون غار راهی به سمت پایین  و ناگهان شیبی به سمت راست قرار داشت که این نوع غارها دارای دفینه نفیسی هستند این مسیر ها معمولا به طول ۱۰۰ الی ۳۰۰ متر هستند. بین راه در این مسیرها باید طاخچه ای را به صورت گنبدی درست میکردند وجود داشته باشد و پشت این طاخچه سرباری را قرار میدادند. بعضی از غارها دارای دهانه ای تنگ هستند که مجبور می شوید برای ورود به این نوع غارها فاصله ای حدود ۸ الی ۱۰ متر را به صورت سینه خیز رفته و پس از آن به صورت نشسته به سمت جلو حرکت کنید و کم کم هر چه به سمت جلو میرویم فاصله سقف آن بلند تر می شود تا کم کم به جایی میرسید که فضایی با ارتفاع زیاد وجود دارد وقتی سنگی را می اندازید حداقل ۱۰ الی ۱۵ ثانیه طول میکشد که به زمین برسد . وقتی شما به این نوع غارها وارد میشوید باید با تجهیزات کامل بروید . معمولا در کنار دیواره این غارها در قسمت فضای باز مشعل هایی تعبیه شده است و درون آنها روغن حیوانی یا قیر است . این نشان میدهد در زمان های گذشته از آن به عنوان مخفی گاه دزدان استفاده می شده است و تمام اموال تاراج برده را در آن مخفی میکردند . باید با تجهیزات به کف غار و ۱۰۰ قدم به جلو رفت دریچه ای حلقوی در آنجا خواهید دید که تمام دفینه در درون آن مدفون است .

 
۱۱_آثار شمشیر و فلش: این نوع آثار معمولا بر روی سنگهایی تعبیه میشوند که مربوط به همان منطقه است و با سنگهای دیگر هم فرقی ندارد. حتما نباید به این فکر بود که این سنگ آثار را روی سنگ رودخانه ای یا سنگی متفاوت پیدا کرد. معمولا این آثار با هم هستند و فلش سرباری را نشان میدهد. شمشیر هم بار اصلی  را. هر چقدر فلش بلندتر باشد مسیر هم طولانی تر میشود جایی را که فلش نشان میدهد معمولا در کنارش درختی تنومند و قدیمی وجود دارد . حتی تعداد درخت ها به سه عدد هم میرسد که مثلثی را تشکیل میدهند و دفینه سرباری اگر تک درخت بود یک قدم به سمت طلوع خورشید ولی اگر سه درخت بود در وسط مثلث تشکیل شده از درختان در عمق تقریبی سه متری قرار دارد. درختی که برای این فلش ها به کار میرود معمولا درخت بلوط است . بار اصلی با نشان شمشیر مشخص شده است و معمولا به صورت تل می باشد. در این موارد چند تل را به صورت چسبیده در کنار هم درست میکنند. برای اینکه تشخیص آن سخت تر شود این روش را پیاده میکنند. دفینه موجود در این تل در متراژ ۸ الی ۱۰ متری است.  شروع حفاری از بالا به این صورت است که در یک و نیم متر اول حتما باید آثار کوزه شکسته فراوان یافت شود و در دو متری کم کم کوزه شکسته همراه با خاک پخته و سنگریزه مخلوط است. اگر این آثار را در این متراژ ها مشاهده کردید به راه خود ادامه دهید که این آثار حکم درست بودن مسیر را دارد. در غیر اینصورت شما تل را اشتباه کنده اید و باید سراغ تل بعدی بروید. این آثار بر روی سنگی حکاکی میشوند که به اندازه یک صندوق بزرگ است و معمولا در وسط آبراهه یا دو راهی رودخانه قرار دارند. اگر این آثار را در قسمت شمال کشور و در منطقه رطوبتی پیدا کردید دفینه موجود در آن نقره است ولی اگر در جای خشک این آثار را پیدا کردید دفینه موجود در آن طلا است. در این نوع آثار اگر میخواهید از دستگاه فلزیاب استفاده کنید باید خیلی دقت کنید چون خاکی که در این مکانها وجود دارد از سیلیس است و تعداد سرباری ها یی که در این کار وجود دارد باعث میشود تا دستگاه گیج بزند. بنابراین سعی کنید اگر میخواهید با دستگاه کار کنید در روز این کار را انجام دهید. به این خاطر که اجسام در روز گرمای خورشید را در خود جذب کرده و در شب از خود بیرون میدهند و باعث خطای دستگاه میشوند ولی دفینه در روز هم گرمای خود را دارد و باعث میشود دستگاه خطا نزند و جای دفینه را مشخص کند.

 
۱۲-سنگ آسیاب: این نوع سنگ در قدیم جهت آرد کردن گندم به کار میرفت. اگر در جایی به این نوع سنگ برخوردید شکل سنگ باید طوری باشد که یک سمت آن کاملا صیقل خورده باشد و سمت دیگر آن صاف باشد. اگر در مرکز آن یک سوراخ باشد نشان دفینه نیست ولی اگر برروی آن سوراخهای بیشتری بود میتوان آن را به عنوان آثار دفینه بشناسید. در اینصورت مسیر راه را نشان میدهد. راهی را که بعد از کندن ۱ الی ۲ متر به ساروج و بعد از ساروج هم به راه رو راه می یابد. درون راه رو هم باید یک سنگ آسیاب دیگر باشد . این نشاندهنده  مسیر درست راه است. گودی هر سوراخ در سنگ آسیاب طول دالان را نشان میدهد.  هر سوراخ خودش تعداد اتاقها را نشان خواهد داد. البته دفینه موجود در آثار سنگ آسیاب زیاد نیست و معمولا یک اتاق غذا و یک اتاق مهمات و اتاق دیگر دفینه است. این آثار معمولا در نقطه های بلند کوه ها یافت میشوند که برای پیدا کردن آن میتوان دنبال دو عدد سنگ کله قندی در کنارش بود. اندازه هر یک از این دو سنگ به اندازه یک یخچال کوچک میباشد. معمولا در خود یکی از این کله قندها مقداری سکه پنهان میکردند. برای شکافتن این سنگ در زیرش نقطه ای تعبیه شده است و قسمت حساس سنگ است و میتوان به راحتی از آن نقطه سنگ را شکافت.

 
 
۱۳-حفره و هواکش ها:در جاهایی که حفره یافت شود باید درون آن رفته اگر این حفره ها به صورت مارپیچ بود و هرچه بیشتر به سمت داخل رفتید کوچک و باریکتر شد تا جایی که به صورت گربه رو در آمد آن را میتوان هواکش نامید این هواکش ها برای خزانه به کار میرفتند چون خزانه ها محلی بودند که در آنجا سکه ضرب میشد و جایی که سکه ضرب میشد رفت و آمد هم زیاد بود و آنها به این فکر افتادند تا هواکشی را تعبیه کنند که گازهای فلزات  در آنجا جمع نشود و برای اینکه در زمان جنگ دشمنان به آن دسترسی پیدا نکنند در اصلی آن را با سنگهای بزرگ مسدود کرده و مقدار فراوان خاک بر روی آن میریختند تا آن مکان آشکار نباشد. هواکشها دو جهت داشتند خروجی و ورودی . ورودی برای وارد کردن هوا به درون آن و خروجی برای خارج کردن هوا. این هواکش ها معمولا از چند اتاق عبور میکردند اتاق اول اتاقی خالی بود . اتاق دوم جای ضرب سکه و اتاق سوم هم محل قرارگیری سکه ها و دیگر اموال با ارزش بود .
 
۱۴-دو شاخه سنگ: در قدیم از آثارهای مختلف به معانی مختلفی استفاده میشد و هر آثار معنی خاص خود را داشت ولی در هر منطقه از چند آثار به یک معنی استفاده میشد و مانند زبان امروزی که از هر شهر با شهر دیگر تفاوت وجود دارد و هر شهر با لهجه  محلي خود صحبت ميكند در ﺁن زمان ﺁثارها بدين گونه بود كه يك نوع از اين ﺁثارها دو شاخه سنگ بود . اين سنگ هم مانند سنگ كاسه است و معني قبرو یا مسیر جلو را نشان ميدهد البته با اين تفاوت كه دو شاخه سنگ وقتي طلوع ﺁفتاب به ﺁن تیغه کند اگر به صورت ايستاده باشد جايي را كه سايه دو شاخه سنگ به زمين تيغه می كند قبر است ولي اگر سنگ به صورت خوابيده و با شيب ملايم به زمين برسد بايد ظرف ﺁبي در قسمت شيار ﺁن ريخت هر جا كه مسير ﺁب تمام شد قبر هم همانجاست. اين گونه قبرها معمولا در متراژ ۸۰ سانتي متري هستند.ولی اگردر وسط دوشاخه سنگ سنگی دیگر بود باید از پشت به نوک سنگ تیز لایه دوشاخه را نگاه کرد که مسیر روبرو را نشان میدهد.

۱۵-ﺁبشارها
 در قديم ﺁبشارها محلي دنج براي مدفون كردن دفينه ها بودند و كمتر كسي به مكان ﺁن شك ميكرد. مدفون كردن دفينه در اين ﺁبشارها به اين گونه بود كه اول مسير ﺁب را تغيير ميدادند و جايي را كه ﺁبشار در ﺁن نشست ميكرد كاملا خشك مي كردند و حفره اي زير قسمت نشست ﺁبشار حفر ميكردند و ته حفره را كاملا با ساروج لايه پوشاني ميكردند. سپس دفينه را در ﺁنجا قرار ميدادند و باز روي ﺁن را ساروج ريخته و مهر و موم ميكردند و براي جلوگيري از نفوذ رطوبت به درون ساروج لايه اي را به پهناي ۷ سانتي متر از زغال درون ﺁن ميريختند و يك لايه خاكستر از سوزاندن همان زغال در بالاي ﺁن مي ريختند و لايه ملات ﺁخر ساروج را با زغال مخلوط كرده و روي خاكستر ريخته و ﺁنجا را مهر و موم مي كردند. دوباره مسير ﺁب را باز كرده و ﺁبشار مثل سابق در كف حوض دست ساخت نشست كرده و بدين صورت باز هم طبيعي و دست نخورده به نظر ميرسيد. با اين روش هر شخصي كه از ﺁنجا ميگذشت متوجه اين ﺁثار نميشد و به راحتي از كنار ﺁن عبور ميكرد.  البته ساخت اين مكانها بيش از يك هفته زمان ميبرد تا ساروج ساخته شده و به طور كامل خشك شود و ﺁب در ﺁن نفوذ نكند  دقيقا اين بنا را طوري طراحي ميكردند كه شبيه به حوض طبيعي به نظر برسد و به مرور زمان ﺁبي كه از بالاي ﺁبشار به سمت پايين روي حوض سرازير ميشد همراه خود سنگريزه و گل شسته شده را مي ﺁورد به طوري كه حوض زیر اين سنگريزه و گلها كاملا مخفي ميشد.

 
۱۶-ﺁثار شمع سوز:  شمع سوز ها مكان مقدسي در دوره اسلامي بود. بعد از ورود اسلام به ايران جنگهاي داخلي سر گرفت و مناطقي هنوز اسلام را نپذيرفته بودند و همين مسئله باعث جنگ بين مسلمانان و افراد بومي شده بود به مرور زمان با پذيرفتن اسلام محل دفن سرداران اسلام كه اكثرا از اقوام پيامبر بودند به امامزاده و شمع سوز تبديل شد و مردم براي نذر و نياز به اين مكانها ميرفتند و بر سر مزارشان شمع روشن ميكردند و مقاديري كه نلذر داشتند در ﺁن قسمت مدفون ميكردند و بر روي شمع سوز ها دخيل ميبستند و وقتي از نذر خود جواب ميگرفتند اموال و سكه هاي بيشتري در ﺁنجا مدفون ميكردند . معمولا محل دفن اين نذورات يك و نيم قدم از شمع سوز به سمت قبله بود و دفينه را در متراژ  ۲ متري قرار مي دادند.
 
۱۷-ﺁثار تير يا مرد كماندار= اگر در جايي سنگ نگاره مرد كماندار را مشاهده كرديد به اين معني است كه بايد به اندازه پرتاب تير (فاصله حدود ۱۰۰ متر) به سمت جلو برويد و درﺁن قسمت بايد
دنبال نشان دوم باشيد. معمولا ﺁثار دوم را به صورت تل يا تخته سنگي نمايان ميسازند و ﺁثار دوم معمولا نشاندهنده عمق محل دفينه است.
۱۸- سنگ گاو : معمولا سنگ گاو در کنار چشمه ها به صورت یک پهلو دیده میشود که این نماد نشان سفید خانه است و در پستان گاو چند الماس را جاساز میکردند و در زیر پشت پستان که به دم وصل میشود سوراخ ریزی دارد که با ضربه به آن به راحتی باز میشود و میتوانید دست خود را در درون آن فروبرده و الماس هارا از داخل پستان تخلیه کنید و این آخر کار نیست و در پشت گاو باز یک سنگ که معمولا با نماد ماه مشخص شده است که پشت ماه هم باز سنگ دیگری باید باشد که سه سوراخ در روی آن قرار دارد که هر سوراخ محل سفید خانه هارو نشان میدهد
سنگ عروس : این سنگ در اصل نماد مجسمه نیم تنه زن و یا عروس هم به آن گفته میشود است . این آثار به این صورته که در دو طرف آن که سینه های آن است به صورت کاسه  تو رفته حکاکی شده و روبروی آن باید درخت کهنسالی باشد و نماد سینه زن یعنی دفینه و اگر سینه موجود باشد دو عدد گوهر یا الماس در سینه جاساز است ولی اگر سینه نباشد و جای آن خالی باشد و درخت کهنسال در روبروی آن باشد دفینه در ۱٫۵ قدم بعد از درخت به سمت خود سنگ است که به متراژ ۸۰ سانت هم نمیرسد است.
 

۲۰- امزاده ها همانطور که تو سایت توضیح دادم بار موجود در امزاده ها زیاده و معمولا در چند قسمت آن جا ساز شده  ۱- قسمت سقف ۲ در دیواره داخلی که اگر دقت کنید کمی به صورت برجسته است پشت یک آجر ۳- در کف که به صورت تو رفتگی کوچیکه ۴- زیر کفش کن که در تمام امزاده ها یکیه ومتراژ ۸۰ سانتی دفینه یافت میشود ۵- روبروی در امزاده به صورت تل که در بعضی امزاده ها یافت میشه

آموزش کامل گنج یابی در ایران (پکیچ دفینه و زیرخاکی مشک آبادی)

تمام اطلاعات و منابع مهم گنج یابی و دفینه یابی به زبان فارسی در این مجموعه موجود است. دانلود بزرگترین مجموعه آموزش کامل گنج یابی و نشانه های دفینه (پکیج دفینه و زیرخاکی مشک آبادی) مجموعه بزرگ و کم نظیر آموزش کامل گنج یابی در ایران، اولین کامل ترین پکیچ گنج یابی و نشانه های ...

دریافت فایل

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: